De weg naar tiramisu

Plot

Plot
Dit boek beschrijft het verhaal van Sabrina, die lijdt aan anorexia. Op de achterflap wordt gesproken over anorexia/boulimia, maar in het verhaal komt geen boulimia voor. Sabrina is een Marokkaans meisje dat worstelt met de strenge idealen van haar diepgelovige ouders en met een weinig liefdevolle thuisomgeving. Wat het extra moeilijk voor haar maakt is dat ze ook volledig blind is.
Het boek is een afwisseling tussen beschrijvende stukken uit het heden, flashbacks naar ’10 jaar eerder’ toen haar eetstoornis op het ergst was, doktersverslagen en brieven die Sabrina zelf geschreven heeft.
Je leest in eenvoudige, maar helaas niet altijd correcte, taal hoe Sabrina van het ene ziekenhuis naar het andere gaat, sondevoeding krijgt en alsnog achteruit gaat, en hoe therapieën niet aanslaan. Je weet wel dat het goed afloopt omdat er ook stukken uit het heden in zitten.

Personal
Persoonlijk sprak dit boek me niet zo aan. Ik miste vooral de diepgang in de andere personages (het lijkt alsof Sabrina de enige is die het moeilijk heeft) en de verantwoordelijkheid voor het eigen handelen.
Wat ik ook onnodig vind, is dat er al vanaf bladzijde 11 met extreem lage gewichten gegoocheld wordt. En ‘ik at X en ik ging daarna naar het toilet’ wordt het hele boek door als een feit gesteld, zonder dat er ooit gesproken wordt over waarom ze het nodig vindt om haar eten eruit te gooien.
Zelf kan ik me niet echt identificeren met Sabrina’s vorm van een eetstoornis. Voor iemand die nog nooit van anorexia gehoord heeft, kan dit boek duidelijk maken dat je er niet ‘zomaar’ vanaf kan geraken. Voor iemand die er al meer bekend mee is, kan dit boek ook triggeren en ontmoedigen. Bedenk dus zeker op voorhand of jij dat risico wil nemen.